با عرض خسته نباشید به دوستان عزیز،
از امروز دیگه روی سیستم
ایجاد و مدیریت سایت وی سی پنل مطلب مینویسم
،
الان هم در حال انتقال مطالب وبلاگم با کمک سیستم انتقال
مطالب وی سی پنل بهسایت جدیدم هستم .
شما تا چند لحظه ی دیگه به طور خودکار به سایت
جدید وارد می شوید ...
اینم آدرس سایت :
http://testuser.vcp.ir
عنوان :زیارت اربعین از شعایر حسینی
متن :مرور ایام ثابت نموده که چون سیدالشهداء (علیه السلام) برای ابقاء دین قیام خونین کرد و دین به شهادت او پایدار شد و زندگی نوین گرفت، لذا با این سنت احیاء نام حسین (علیه السلام) را احیاء احکام دین دانستند و همهی ائمهی معصومین خودشان به نام حسین (علیه السلام)مجالس تعزیت تشکیل میدادند و احکام دین را زنده میداشتند، و بحث و فحص در اصول و فروع دین و طریقهی مستقیم شریعت سید المرسلین مینمودند و فرمودند: هر کس نام حسین را زنده بدارد، احیاء امر ما را کرده، و هر کس مجالس مجد و عظمت و تسلیت و تعزیت و ذکر منقبت سیدالشهداء (علیه السلام)و هر یک از ما ائمه را بنماید، امر ما را زنده کرده است. و از جهت اهمیت موضوع فرموده: حسین کشتهی اشکهای ریزان است، چنان چه در زیارت آنحضرت هم هست، و فرمودند: هر دو نفری که برای مذاکره در حق ما و نام ما و ذکر ما و تعلیمات ما با هم بحث کنند، سومی آنها فرشتهای است که برای آنها استغفار میکند تا روز قیامت. زیارت اربعین از شعایر حسینی است، و منظور از تعظیم شعائر حسینی استفاده از ثواب آخرت است در مقابل عمل به احکام اسلام که حسین محرک و موجد و علت مبقیهی آن میباشد، و این نکته لطیفه مستفاد از لفظ شعائر حسینی میشود که غایت مقصود ایمان برای مسلمان تعظیم شعائر حسینی است که در سایهی تشکیل مجالس نام امام حسین(علیه السلام) ، اسرار معارف عالیهی اهل بیت عصمت و طهارت تعلیم و بحث میشود و از اسلاف به اخلاف میرسد، و ندای مظلومیت امام حسین(علیه السلام) آمیخته به بیان حلال و حرام احکام شریعت اسلام در ریزهکاریهای شعائر حسینی به گوش هوش علاقمندان میرسد، و محبت آنها با بغض نسبت به دشمنان آنها در دلها تقویت میگردد «أشداء علی الکفار رحماء بینهم» و این تعظیم و تجلیل و تبجیل در سایهی زیارت اربعین است که امام از خواص مؤمن دانسته است. منبع: کتابزندگانی امام حسین،عمادالدین حسین اصفهانی
سلام برتو ای مطلع فجر! ای سپیده سحر، ای انفجار نور، خوش آمدی. خوش آمدی که با آمدنت غل های سنگین ازگردنمان فروریخت،زنجیرها از دست و پایمان گسیخت، کمرهای خمیده مان راست شد،برلب های پژمرده مان شکوفه های تبسم نشست، در قلب های سوخته مان گلبوته های عشق و امید روئید و برگونه های زردمان گلخنده های سرخ نمودار شد. خوش آمدی که با مقدمت، عطرآزادی به جای بوی باروت در فضای میهن اسلامی مان پیچید. قفس ها شکسته شد و نفس ها از زندان سینه هارهایی یافت. خوش آمدی که با آمدنت، سوز و سرما از شهرو دیارمان گریخت، برفهای بهمن با حرارت ایمان و اخلاص، آب حیات شد. خوش آمدی فجرآزادی! که با آمدن تو، امام آمد، امامی که بر سربیدادگران، خروش کلیم داشت و برجان امت، دم مسیح. کلامش بوی وحی داشت و طعم شیرین آوای انبیا. دم مسیحایی اش مردگان گورستان ترس و یاس را حیاتی نوین بخشید، قیامت بپا کرد، غباری عظیم برانگیخت، غباری که چشم «چپ » و «راست » را کور کرده است. فجرآزادی! خوش آمدی که آمدنت، شرنگ مرگ به کام شاهان ریخت،سلطه را به قبرستان سلطنت سپرد، کنگره های قصر استکبار را فروریخت. فجرآزادی! سوگند بنام زیبایت، «والفجر» ، «و الصبح اذا تنفس » ، «واللیل اذا ادبر» ، که نام پاک تو را رزمندگان پاکبازمان برکوه و دشت صحنه های نبرد، «والفجر» می نویسند، ومادران شهید پرورمان، گوهر اشک خویش را نثار مقدم تو می کنند. سربه سجده می نهیم. ای فجر زندگی! انفجار نور! گامت بخیر، نامت بلند، فروغت فزونتر، حال که آمده ای پس بمان و بمان، جاودانه باش. منبع:ماهنامه کوثر/شماره 35
عنوان :چگونه خدا را به بچه ها بشناسانیم؟
متن :ممکن است این پرسشها برای هر پدر و مادری بسیار مهم و دشوار باشند. یک روز عصر
موقعی که «کیم فلودین» با «یاسمین»، دختر چهارسالهاش حرف میزد، دخترک پرسید:
«چرا پوستبدن پرستارش تیرهتر از پوست تن خودش است» جوابی که مادرش به او داد،
بحث را به تفاوتهای جسمی مردم کشاند. وی که اهل نیویورک بود، اظهار داشت: «خداوند
همه ما را با هر رنگ پوستی دوست دارد.» یاسمین
پرسید: «چشمهای خدا چه رنگی است؟» فلودین مکثی کرد و جواب داد: «... نمیدانم!»
بعد یاسمین سؤال کرد: «آیا خدا همین جا نزد ماست؟» فلودین در پاسخ گفت: «بله،
حتما». یاسمین نگاهی به دور و برش انداخت و پرسید: «پس آفریدگار کجاست؟ » فلودین
جواب داد: «یاسمین، صحبت در این باره دشوار است!» حق با اوست.
گفتوگو در این مورد به واقع سخت میباشد. مدتی بعد فلودین با زنی که مدیر مهد
کودک دخترش بود به رایزنی پرداخت و ضمن آن اظهار داشت: «من میخواهم دعا، آرامش
بخش دل یاسمین باشد و او خوب و بد را از هم باز شناسد. ولی چه سان میتوانم به وی
یاری کنم تا چنین احساسی داشته باشد. در جایی که چیزهایی از این دست نه به دلایل
علمی بلکه به ایمان خود شخص بستگی دارد.» بسیاری از
پدران و مادران، نگرانی فلودین را دارند. و لو اینکه بتوانند به راحتی با
فرزندانشان درباره مدرسه و سایر موضوعات سخن بگویند، اما امکان دارد راجع به موضوع
انتزاعی (مجردی) همچون وجود ایزد توانا، سرگردان بمانند. به قول «رابی
هارلد کاشز»، نویسنده اثر «هنگامی که بچهها راجع به پروردگار میپرسند»: «سخن از
خدا گفتن به منزله راهکاری جهت توصیف پدیدههای جهان چون زیبایی طبیعت، چشم به
جهان گشودن کودک و مرگ دوست اهمیت دارد. توام با چنین تعاریفی، احساسی از بهت و
حیرت پدید میآید.» مؤلف یاد شده میافزاید: «ولی باید دانست که چیزی در روح
بچهها هست که شگفت انگیز و ابهامآمیز است.»
وانگهی،
گفتگو درباره آفریدگار به بچه ها مدد می کند که در امان بمانند.«آن و درهولد»،
کشیش بخش مارک قدیس وابسته به کلیسای دایره اسقفی در شهر بونسبورو از
ایالتبریلند، عقیده بر این است: «از آنجایی که خداوند تغییرناپذیر و جاودانی
است، میتواند در دنیای فانی و زودگذر، مایه اطمینان خاطر و جهت نمای اخلاقی بچه
گردد.» بهترین طریق
رشد حیات روحانی بچههایمان این است که آشکارا و به راحتی درباره خداوند گفت و گو
کنیم. بنا به گفته شمار زیادی از کارشناسان،
قاعده کلی این است که بگذارید بچهها
گفتار را آغاز کنند و سپس صحبت را با پرسشها، بینشها و نظرهایتان پیگیری کنید.
مثلا بعد از اینکه دختر «کیم فلودین» پرسشهایی مطرح ساخت، وی به این فکر افتاد
که چگونه باید از خود واکنش نشان دهد. بعد سؤال دخترک به اینجا رسید که
خواستبداند چرا نمیتواند خدا را ببیند؟
در این هنگام
«فلودین» به او گفت: «خدا همچون باد است»1 ما قادر به
دیدن آن نیستیم، لکن احساسش میکنیم. وقتی که همدیگر را دوست داشته باشیم، خدا در
دل ما جای می گیرد.» ما باید با
بچهها مطابق سن و سال و درک و فهمی که راجع به آفریدگار دارند، سخن بگوییم. که در
آینده با یاری خدا بحث را ادامه می دهیم.
مرور ایام ثابت نموده که چون سیدالشهداء (علیه السلام) برای ابقاء دین قیام خونین کرد و دین به شهادت او پایدار شد و زندگی نوین گرفت، لذا با این سنت احیاء نام حسین (علیه السلام) را احیاء احکام دین دانستند و همهی ائمهی معصومین خودشان به نام حسین (علیه السلام)مجالس تعزیت تشکیل میدادند و احکام دین را زنده میداشتند، و بحث و فحص در اصول و فروع دین و طریقهی مستقیم شریعت سید المرسلین مینمودند و فرمودند: هر کس نام حسین را زنده بدارد، احیاء امر ما را کرده، و هر کس مجالس مجد و عظمت و تسلیت و تعزیت و ذکر منقبت سیدالشهداء (علیه السلام)و هر یک از ما ائمه را بنماید، امر ما را زنده کرده است. و از جهت اهمیت موضوع فرموده: حسین کشتهی اشکهای ریزان است، چنان چه در زیارت آنحضرت هم هست، و فرمودند: هر دو نفری که برای مذاکره در حق ما و نام ما و ذکر ما و تعلیمات ما با هم بحث کنند، سومی آنها فرشتهای است که برای آنها استغفار میکند تا روز قیامت.
ممکن است این پرسشها برای هر پدر و مادری بسیار مهم و دشوار باشند. 
وانگهی،
