سلام بحث ما در مورد اعجاز علمی قرآن کریم وعظمت این کتاب شریف می باشد امیدوارم که این مباحث موردپسند شما علاقمندان  به مباحث علمی ودانش پژوهان قرار بگیرد.بحثی که امروز داریم در مورد حکمت آفرینش کوهها می باشد. قرآن مجید درباره کوه‏ها می‏فرماید: «و الجبال اوتادا»[1] "آیا کوه‏ها را میخ‏هایی قرار ندادیم؟"

ودرجای دیگر می فرماید: «والقی فی الارض رواسی ان تمید بکم و انهارا و سبلا لعلکم تهتدون»[2] "در زمین کوههایی افکند تا از اضطراب و حرکت ناموزون آن جلوگیری کند و نهرها و راههایی (در میان کوهها) ایجاد کرد، شاید هدایت شوید."در این آیات شریفه بیان شده است که کوه‏ها نقش میخ‏هایی را برای زمین ایفا کرده‏اند که مایه استحکام و استواری زمین‏اند.جالب این که این مطلب با آنچه که از نظر علمی درباره ساختمان کوه‏ها ابراز شده، موافق است، یکی از نظریه‏هایی که امروز، اساس مطالعه و تحقیق راجع به ساختمان پوسته جامد زمین و تغییرات تدریجی آن می‏باشد «نظریه تعادل»، یا نظریه «ایزوستاری» است.

 قشر جامد زمین که خشکی‏ها و اقیانوس‏ها را تشکیل می‏دهند، از قطعات جدا از هم ساخته شده است؛ اما این قطعات کاملاً در مجاورت یکدیگر قرار گرفته و هیچ فاصله‏ای در میان آن‏ها نیست؛ در زیر پوسته جامد هم قشری از مواد گداخته نسبتاً سنگین قرار دارد که با قطعات پوسته جامد تعادل دارند.

 توضیح اینکه کوه‏ها و مناطق کوهستانی که قسمت‏های سنگین و ضخیم قشر جامد زمین هستند، در قشر مذاب زیر خود بیشتر نفوذ کرده و ریشه فاسد میخ در قشر مذاب فرو رفته است؛ اما قسمتی از قشر جامد که در زیر اقیانوس‏ها قرار دارد، نازک‏تر است اما نازکی و سبکی نسبی آن را قشر مذاب و سنگین زیرین که دارای ضخامت بیشتری است جبران می‏کند.

 بدین ترتیب، کوه‏ها با نفوذ در زمین و پیوستگی در زیر قشر جامد آن جلو نوسان و اضطراب زمین را گرفته و موجب استحکام و استوار بودن زمین شده‏اند. [3]
-----------------------------------
 [1]سوره نباء، آیه

سوره نحل،آیه 15 [2]

  [3]مؤسسه در راه حق